Kiszonka z kukurydzy – sprawdź, jak przygotować idealną kiszonkę krok po kroku
- Avena Centrum

- 13 cze
- 2 minut(y) czytania
Zaktualizowano: 9 paź
Kiszonka z kukurydzy to podstawa żywienia przeżuwaczy w większości gospodarstw. Wysoka wartość energetyczna, smakowitość i dobra strawność sprawiają, że jest niezastąpiona w produkcji mleka i mięsa. Aby jednak w pełni wykorzystać potencjał kukurydzy, trzeba zadbać o każdy etap – od wyboru odmiany, przez zbiór i zakiszanie, po przechowywanie. Nawet drobne błędy mogą obniżyć jakość kiszonki, jej strawność i wartość odżywczą.

1. Dobór odmiany – fundament wysokiej jakości kiszonki
Przygotowanie kiszonki z kukurydzy zaczyna się już na etapie planowania zasiewów. Kluczowy jest dobór odpowiedniej odmiany do warunków glebowych i klimatycznych gospodarstwa. Najlepsze kiszonki uzyskuje się z odmian o wysokim udziale kolb i ziarna, bogatych w skrobię i o dobrej strawności części wegetatywnej.
Idealna kiszonka to połączenie wysokiej zawartości energii z dobrą strawnością włókna – dlatego warto postawić na sprawdzone odmiany, które łączą wysoki plon, wartość pokarmową i stabilność w zmiennych warunkach.
2. Termin zbioru i odpowiednia sucha masa
Zbiór należy przeprowadzić w optymalnej fazie dojrzałości, gdy sucha masa całych roślin wynosi 32–35%. Zbyt wczesny zbiór powoduje nadmiar wody i straty składników odżywczych, natomiast zbyt późny – utrudnia ubicie i fermentację.
Kluczowe zasady:
sieczka powinna mieć rozmiar 1,5–2 cm,
ziarno musi być dokładnie rozdrobnione, aby zwiększyć strawność skrobi,
materiał zakiszany należy rozprowadzać cienkimi warstwami (ok. 15 cm) i dokładnie ubijać.
3. Ubicie i przykrycie – gwarancja prawidłowej fermentacji
Podstawą dobrej kiszonki jest fermentacja beztlenowa, dlatego tak ważne jest dokładne ubicie i szczelne przykrycie silosu.

Najważniejsze zasady:
zagęszczenie minimum 250 kg/m³,
ubijanie warstwami nie grubszymi niż 15 cm,
dokładne usunięcie powietrza z masy,
szybkie przykrycie po zakończeniu napełniania.
Do okrycia najlepiej użyć:
Cienkiej folii uszczelniającej (0,18–0,2 mm),
Grubszej folii ochronnej – najlepiej jasnej, odbijającej promienie słoneczne,
Siatki i obciążenia (worki ze żwirem, opony) – dla stabilizacji i ochrony przed ptakami oraz gryzoniami.
Szczelnie zamknięty silos, który podczas fermentacji „puchnie”, świadczy o prawidłowym przebiegu procesu i dobrej szczelności.
4. Inokulanty – dlaczego warto stosować?
Aby uzyskać wysoką jakość i bezpieczeństwo paszy, niezbędne jest zastosowanie inokulantów (zakiszaczy) – preparatów zawierających bakterie kwasu mlekowego, które wspomagają fermentację. Co one potrafią?
przyspieszają proces fermentacji,
poprawiają smakowitość i wartość pokarmową kiszonki,
zwiększają stabilność tlenową po otwarciu silosu,
ograniczają rozwój pleśni i drożdży,
chronią przed stratami suchej masy.
5. Odpowiednie przechowywanie i pobieranie kiszonki
Po zakończonej fermentacji (minimum 6 tygodni) należy pamiętać o:
czystym i równym pobieraniu kiszonki – aby nie napowietrzać masy,
regularnej kontroli stanu powierzchni,
ochronie przed deszczem i zanieczyszczeniami.
Dobrze przygotowana kiszonka powinna mieć przyjemny, lekko kwaśny zapach, zielonkawy kolor i być wolna od pleśni.
Idealna kiszonka z kukurydzy to efekt dobrze zaplanowanego i precyzyjnie wykonanego procesu: od doboru odmiany i terminu zbioru, przez prawidłowe ubicie, aż po zastosowanie inokulantów najwyższej jakości.


Komentarze